چرخش پوچ

شاید لذت به پوچی رسیدن

چرخش پوچ

شاید لذت به پوچی رسیدن

شروع به کار



فقط یه پست جدید به مناسبت شروع به کار این وبلاگ.


تا اینجا، این چند ساعتی که دارم با بلاگ اسکای کار می کنم بیشتر از بلاگفا بهم حال داده.


در ِ وبلاگ قبلیمو بستم. (= تخته کردم ) چرا؟ دلم خواست. اوکی؟


این، یه جدیده. ولی با همون مضامین. تا زمانی که زنده باشم.


پ.ن. این بالاییه من نیستم ها!!!!!!!!


پ.پ.ن. و کیوان کماکان با این شکلکه (=) خیلی حال می کنه.


پ.پ.پ.ن. این یکی وبلاگه قراره به شدت پوچ گرایانه و در مورد خودکشی و از این جور مزخرفات بشه. اگه دوست ندارید نخونید.


پ.پ.پ.پ.ن. اگه به موضوعاتی که قراره مطالب وبلاگ در مورد اونها باشه (پوچی و ....) اعتراض کنید، می زنم تو سرتون. چون نمی دونید این چند روزه چی به من گذشته.


پ.پ.پ.پ.پ.ن. اتفاقی که بر من گذشته به هیچ وجه در مورد قطع رابطه با یه نفر از جنس مخالف و این چرت و پرت ها نیست. اتفاقا برعکس، یکی از همون جنس مخالف (که من به شدت دوسش دارم) تا حالا شاید نذاشته من خودمو از پله های اضطراری خوابگاه پرت کنم پایین.


پ.پ.پ.پ.پ.پ.ن. یادم باشه یه عکس از پله اضطراری ها و مکان مورد علاقه من در ارتفاع تقریبا 35 متری (طبقه 12ام)، روی یه تیر آهن بدون هیچ نوع حفاظی براتون بذارم که حال کنید.


پ.پ.پ.پ.پ.پ.پ.ن. رنگ مشکی و قالب اون وبلاگمو بیشتر دوست دارم.